schemat mediacji w szkole

W szkole schemat mediacji jest bardzo ważny, ponieważ pomaga rozwiązywać konflikty, które często uważa się za nierozwiązywalne. Bywa czasem schemat mediacji w szkole trudny do zastosowania, jednak warto się go nauczyciel, ponieważ przynosi wiele korzyści w przypadku rozwiązywania konfliktów między uczniami

rozwiązywanie konfliktów, schemat mediacji w szkole

Poniżej znajduje się propozycja schematu mediacji w formie dostosowanej do zastosowania w konfliktach szkolnych. Schemat zawiera w sobie podstawowe reguły i zasady mediacji, ale oczywiście nie ich pełną, zgodną ze sztuką wersję, stąd słowo „mediacja” jest użyte raczej potocznie. Aby instrukcja była bardziej przejrzysta stosowane są tylko formy męskie, które oczywiście należy zmienić zależnie od potrzeb. Kolorem niebieskim są zaznaczone pytania, z których możesz korzystać. Komentarze są opisane kolorem czarnym.

 

WSTĘP DO MEDIACJI W SZKOLE I KONTRAKT

·        Zapytaj czy strony chcą skorzystać z Twojej pomocy

„Widzę, że coś się stało. Czy chcecie, żebym Wam pomógł?”, „Czy chcecie rozwiązać problem?”

Jeżeli któraś ze stron odpowiada „Nie” zapytaj o powód: „Dlaczego nie?”

Jeżeli nadal nie ma zgody na mediacje zapytaj:

„W takim razie, czy chcesz, żeby (imię drugiej osoby) usłyszał jak go odbierałeś oraz jak się teraz czujesz?” lub

„Czy chcesz, aby (imię drugiej osoby) usłyszał czemu się tak zdenerwowałeś?”

Jeżeli pomimo starań strony nie są gotowe do rozmowy przerwij mediacje. Możecie spróbować za jakiś czas.

·        Ustal kontrakt:

„Skoro zgodziliście się, żebym Wam pomógł to będą nas obowiązywać trzy zasady:

1 – Nie przerywamy sobie, mówi jedna osoba na raz.

2 – Szanujemy się. Nie obrażamy siebie nawzajem.

3 – Mówimy prawdę.

Czy zgadzacie się przestrzegać tych zasad?”

Kontrakt na początku rozmowy jest bardzo ważny. Koniecznie zapytaj, czy zgadzają się na jego przestrzeganie. Jeżeli któraś z osób nie będzie przestrzegać zasad przypomnij zawarty kontrakt.

 

SCHEMAT ROZMOWY W MEDIACJI W SZKOLE

Przedstaw etapy rozmowy według zasady FUP: Fakt, Uczucie, Prośba. Powiedz, „Nasza rozmowa będzie przebiegać według schematu FUP: Fakt, Uczucie, Prośba. Najpierw ustalimy fakty, co się wydarzyło, bez mówienia o uczuciach oraz bez przypisywania intencji drugiej osobie. Następnie opowiecie jak się czuliście, w tej sytuacji, na koniec możecie powiedzieć do drugiej osoby prośbę. Kto chce zacząć?”

 

Fakt

·        Na początku ustalcie fakty. Możesz skorzystać z następujących pytań:

„Kto z was chciałby zacząć? Pamiętajcie, najpierw ustalamy fakty bez mówienia o swoich uczuciach oraz bez oskarżania drugiej strony”

Następnie zwróć się do drugiej osoby:

„Jak to wyglądało z Twojej perspektywy? Czy chcesz coś dodać?”

Dopóki nie zostały ustalone fakty, co do których obydwie strony się zgadzają, nie powinno się przejść do kolejnego etapu.

 

Uczucia

·        Każda osoba może powiedzieć jak się czuła oraz jak odbierała drugą stronę. Pierwsze pytanie dobrze jest skierować   najpierw do osoby, która wydaje się być bardziej pokrzywdzona. Możesz skorzystać z następujących pytań.

„Jak się czułeś, kiedy to się wydarzyło? Jak odbierałeś (imię osoby)?”

Następnie należy zapytać drugą osobę:

„Czy byłeś świadomy, że (imię osoby) tak się czuł? Czy chciałeś, żeby tak się czuł?”

Możesz zadać te same pytania drugiej osobie:

„Jak Ty się czułeś, kiedy to się wydarzyło? Jak odbierałeś (imię osoby)?”

Następnie należy zapytać pierwszą osobę:

„Czy byłeś świadomy, że (imię osoby) tak się czuł? Czy chciałeś, żeby tak się czuł?”

 

 

Prośba

·        Na koniec strony mogą powiedzieć do siebie prośbę. Możesz skorzystać z następujących poleceń:

„Na koniec możecie siebie nawzajem o coś poprosić, co jest związane z tematem rozmowy. Kto chce zacząć?”

Po wyrażeniu prośby przez jedną osobę zadaj pytanie drugiej osobie:

„Czy zgadzasz się uszanować tę prośbę?”

Jeżeli osoba poproszona odpowie „tak”, prosisz aby również wyraziła swoją prośbę, jeżeli oczywiście chce. Jeżeli odpowiedź brzmi „nie”, zapytaj „Dlaczego nie chcesz uszanować tej prośby?” Jeżeli jest taka potrzeba zapytaj „Co w takim razie proponujesz?”. Pamiętaj, że prośby nie mogą wypłynąć od Ciebie, ale muszą wyjść od stron i być przez nie uzgodnione.

Wyrażenie wobec siebie prośby oraz zgoda na jej uszanowanie jest sposobem zawarcia kontaktu między osobami. W przypadku jego naruszenia należy powracać do podjętego zobowiązania.

„Wyraziliście prośbę do siebie nawzajem i zgodziliście się ją przestrzegać. Ustalenia te zobowiązują was dwoje”.

ZAKOŃCZENIE MEDIACJI W SZKOLE

Na zakończenie mediacji zadaj pytania kontrolne do każdej ze stron

„Jak się czujesz?”

„Czy chcesz coś dodać?”

„Czy sprawę uważasz za zakończoną?”

 

Schemat mediacji w szkole, mediacje, prawo oświatowe

 [ „aby”, „abym”, „abyśmy”, „abyś”, „abyście”. „acz”, „aczkolwiek”, „albowiem”, „ale”, „aliści”, „bo”, „bowiem”, „bynajmniej”, „choć”. „chociaż”, „chociażby”, „czyli”, „dlatego”. „dodatkowo”, „dopóki”, „dotychczas”, „faktycznie”, „gdy”. „gdyż”, „jakkolwiek”, „iż”, „jednak”, „jednakże”, „jeśli”, „kiedy”, „lecz”, „mianowicie”. „mimo”, „np”, „najpierw”, „następnie”, „natomiast”, „ni”, „niemniej”, „niż”, „notabene”, „oczywiście”. „ogółem”, „ostatecznie”, „owszem”, „podobnie”. „podsumowując”, „pokrótce”, „pomimo”, „ponadto”, „ponieważ”. „poprzednio”, „potem”, „później”, „przecież”, „przeto”, „przynajmniej”. „raczej”, „również”, „rzeczywiście”, „skoro”, „także”, „też”, „toteż”, „tudzież”, „tymczasem”. „wedle”, „według”, „więc”, „właściwie”, „wobec”. „wpierw”, „wprawdzie”, „wreszcie”, „wskutek”, „wstępnie”. „wszakże”, „wszelako”, „zamiast”, „zanim”, „zarówno”, „zaś. „zatem”, „zresztą”, „zwłaszcza”, „żeby”, „żebym”, „żebyś”. „żebyście”, „żebyśmy” ]; [ „a konkretnie”, „a propos”. „aby wrocić do rzeczy”, „analogicznie do”, „bacząc na to że”, „bądź co bądź”. „bez wątpienia”, „bez względu”, „biorąc pod uwagę”, „choćby”, „chodzi o to”, „chyba że”.

kontakt

Zbigniew Szulczyk

tel. 797 907 731

mail. zetszulczyk@gmail.com